‏ Leviticus 11:1-23

อาหารที่เป็นมลทินและไม่เป็นมลทิน

(ฉธบ.14:3-20)

1 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสและอาโรนดังนี้ 2“จงกล่าวแก่ชนอิสราเอลว่า ‘ในบรรดาสัตว์ที่อาศัยอยู่บนแผ่นดิน สัตว์ที่เจ้ากินได้คือ 3สัตว์ใดๆ ที่มีกีบแยกและเคี้ยวเอื้อง

4“ ‘แต่เจ้าอย่ากินสัตว์ที่เคี้ยวเอื้องหรือมีกีบแยกเพียงอย่างเดียวเช่น อูฐ มันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก นี่คือสัตว์ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีสำหรับเจ้า 5กระจงผาเคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก จึงเป็นมลทินสำหรับเจ้า 6กระต่าย แม้เคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก นี่เป็นมลทินสำหรับเจ้า 7และหมู แม้มีกีบแยกแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง นี่ก็เป็นมลทินสำหรับเจ้า 8เจ้าอย่ากินเนื้อสัตว์เหล่านี้หรือแตะต้องซากของมัน เพราะเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า

9“ ‘เจ้ากินสัตว์น้ำจืดน้ำเค็มที่มีทั้งครีบและเกล็ดได้ 10แต่เจ้าพึงรังเกียจสัตว์น้ำที่ไม่มีทั้งครีบและเกล็ด ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กๆ หรือสัตว์อื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในน้ำ 11มันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับเจ้า ดังนั้นอย่ากินเนื้อของมันหรือแม้แต่แตะต้องซากของมัน 12สัตว์น้ำใดๆ ซึ่งไม่มีทั้งครีบและเกล็ดเป็นที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า

13“ ‘เจ้าอย่ากินสัตว์ปีกที่น่ารังเกียจต่อไปนี้คือ นกอินทรี แร้ง แร้งดำ 14เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำทุกชนิด 15กาชนิดต่างๆ 16นกเค้าใหญ่ นกเค้า นกนางนวล เหยี่ยวทุ่งทุกชนิด 17นกฮูก นกกาน้ำ นกทึดทือ 18นกแสก นกเค้าป่า นกออก 19นกกระสา นกยางทุกชนิด นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว
นก แมลง และสัตว์ต่างๆ ในบทนี้บางชนิดไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นชนิดใด


20“ ‘เจ้าพึงรังเกียจแมลงบินได้ที่คลานสี่ขา 21แต่มีแมลงซึ่งคลานสี่ขาบางพวกที่เจ้ากินได้ คือพวกที่ใช้ขากระโดด 22เช่น ตั๊กแตนทุกชนิด จิ้งหรีด และจักจั่น เจ้ากินได้ 23แต่เจ้าพึงรังเกียจแมลงมีปีกอื่นๆ ที่มีสี่ขา

Copyright information for ThaTNCV