Rom 6 | PesPCB | STEP | خوب، اكنون چه بايد كرد؟ آيا بايد به زندگی گذشته و گناه‌آلود خود ادامه دهيم تا خدا نيز لطف و بخشش بيشتری به ما نشان دهد؟

‎ Romans 6

شريک در مرگ و زندگی مسيح

1 خوب، اكنون چه بايد كرد؟ آيا بايد به زندگی گذشته و گناه‌آلود خود ادامه دهيم تا خدا نيز لطف و بخشش بيشتری به ما نشان دهد؟

2 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse رومیان 6:3.} 3 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses رومیان 6:2-3.}هرگز! مگر نمی‌دانيد كه وقتی به مسيح ايمان آورديم و غسل تعميد گرفتيم، جزئی از وجود پاک او شديم و با مرگ او، طبيعت گناه‌آلود ما نيز مرد؟ پس، حال، كه قدرت گناه در ما نابود شده است، چگونه می‌توانيم باز به زندگی گناه‌آلود سابق خود ادامه دهيم؟ 4 هنگامی كه مسيح مرد، طبيعت كهنهٔ ما هم كه گناه را دوست می‌داشت، با او در آبِ تعميد دفن شد؛ و زمانی كه خدای پدر با قدرت پرجلال خود، مسيح را به زندگی بازگرداند، ما نيز در آن زندگی تازه و عالی شريک شديم.

5 بنابراين، ما جزئی از وجود مسيح شده‌ايم. به عبارت ديگر، هنگامی كه مسيح بر روی صليب مرد، در واقع ما نيز با او مرديم؛ و اكنون كه او پس از مرگ زنده شده است، ما نيز در زندگی تازهٔ او شريک هستيم و مانند او پس از مرگ زنده خواهيم شد. 6 آن خواسته‌های پيشين و ناپاک ما با مسيح بر روی صليب ميخكوب شد. آن قسمت از وجود ما كه خواهان گناه بود، در هم شكسته شد، به طوری كه بدن ما كه قبلاً اسير گناه بود، اكنون ديگر در چنگال گناه نيست و از اسارت و بردگی گناه آزاد است. 7 زيرا وقتی نسبت به گناه می‌ميريم، از كشش و قدرت آن آزاد می‌شويم؛ 8 و از آنجا كه طبيعت كهنه و گناهكار ما با مسيح مرد، می‌دانيم كه بايد در زندگی جديد مسيح نيز شريک باشيم.

9 مسيح پس از مرگ زنده شد و ديگر هرگز نخواهد مرد و مرگ بر او تسلطی ندارد. 10 مسيح مرد تا قدرت گناه را در هم بكوبد و اكنون تا ابد زنده است تا با خدا رابطهٔ ابدی داشته باشد. 11 به همين ترتيب، شما هم طبيعت كهنه و گناهكار خود را برای گناه مرده بدانيد، اما بوسيلهٔ عيسی مسيح خود را برای خدا زنده تصور كنيد.

12 خلاصه ديگر اجازه ندهيد كه گناه بر اين بدن فانی شما حكمرانی كند و به هيچ وجه تسليم خواهشهای گناه‌آلود نشويد. 13 اجازه ندهيد هيچ عضوی از بدن شما وسيله‌ای باشد برای گناه كردن، بلكه خود را كاملاً به خدا بسپاريد و سراسر وجود خود را به او تقديم كنيد؛ زيرا شما از مرگ به زندگی بازگشته‌ايد و بايد وسيله‌ای مفيد در دست خداوند باشيد تا هدفهای نيكوی او را تحقق بخشيد. 14 پس گناه ديگر ارباب شما نباشد، زيرا اكنون ديگر در قيد شريعت نيستيد تا گناه شما را اسير خود سازد بلكه به فيض و لطف خدا از قيد آن آزاد شده‌ايد.

بردگان پاكی و صداقت

15 اما اگر نجات ما از راه اجرای شريعت و احكام خدا به دست نمی‌آيد، بلكه خدا آن را به خاطر فيض و لطف خود به ما عطا می‌كند، آيا اين بدان معناست كه می‌توانيم باز هم گناه كنيم؟ هرگز! 16 مگر نمی‌دانيد كه اگر اختيار زندگی خود را به دست كسی بسپاريد و مطيع او باشيد، شما بردهٔ او خواهيد بود، و او ارباب شما؟ شما می‌توانيد گناه و مرگ را به عنوان ارباب انتخاب كنيد، و يا اطاعت از خدا و زندگی جاويد را. 17 اما خدا را شكر كه اگرچه در گذشته با ميل خود اسير و بردهٔ گناه بوديد، اما اكنون با تمام وجود مطيع تعليمی شده‌ايد كه خدا به شما سپرده است؛ 18 و از بردگی گناه آزاد شده‌ايد تا از اين پس، بردهٔ پاكی و صداقت باشيد.

19 اين مسايل را به طور ساده در قالب روابط ارباب و برده بيان می‌كنم تا آن را بهتر درک كنيد: منظورم اينست كه همانطور كه در گذشته بردهٔ همه نوع گناه بوديد، اكنون نيز به خدمت آن اموری كمر ببنديد كه راست و مقدس هستند.

20 در آن روزها كه بردهٔ گناه بوديد، در قيد و بند نيكی و راستی نبوديد. 21 اما فايدهٔ چنين زندگی چه بود؟ خودتان اكنون از آن كارها شرمگين هستيد، زيرا نتيجه‌ای جز هلاكت ابدی نداشتند. 22 اما الان شما از قدرت گناه آزاد شده‌ايد و در خدمت خدا هستيد؛ بنابراين، او نيز شما را هر روز پاكتر و شايسته‌تر می‌سازد تا سرانجام زندگی جاويد نصيبتان گردد. 23 زيرا هر كه گناه كند، تنها دستمزدی كه خواهد يافت، مرگ است؛ اما هر كه به خداوند ما عيسی مسيح ايمان آورد، پاداش او از خدا زندگی جاويد است.