Psa 42 | PesPCB | STEP | چنانكه آهو برای نهرهای آب اشتياق دارد، همچنان ای خدا، جان من اشتياق شديد برای تو دارد.

‎ Psalms 42

كتاب دوم

(مزامير 42‏—72)

دعايی از ديار غربت

1 چنانكه آهو برای نهرهای آب اشتياق دارد، همچنان ای خدا، جان من اشتياق شديد برای تو دارد. 2 آری، جان من تشنهٔ خداست، تشنهٔ خدای زنده! كی می‌توانم به حضور او بروم و او را ستايش كنم؟ 3 روز و شب گريه می‌كنم، و اشكهايم غذای من است؛ تمام روز دشمنان از من می‌پرسند: «پس خدای تو كجاست؟»

4 چون به گذشته فكر می‌كنم دلم می‌گيرد؛ به ياد می‌آورم چگونه در روزهای عيد، جماعت بزرگی را سرودخوانان و حمدگويان به خانهٔ خدا هدايت می‌كردم!

5 ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!

6 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse مزامير 42:7.} 7 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses مزامير 42:6-7.}ای خدا، در اين ديار غربت دلم گرفته است. حتی آبشارهای كوهستانها و موجهای درياهای تو نيز غم و اندوه بر من می‌دمند؛ اعماق اقيانوسها بر من می‌غرند. از سرزمين اردن و کوههای حرمون و مصغر، تو را به ياد می‌آورم. 8 خداوندا، در طی روز مرا مورد لطف و رحمت خود قرار ده، تا هنگامی كه شب فرا می‌رسد سرودی برای خواندن داشته باشم و نزد خدای حيات خود دعا كنم.

9 به خدا كه صخرهٔ من است می‌گويم: «چرا مرا فراموش كرده‌ای؟ چرا به سبب ظلم دشمن ناله‌كنان به اين سو و آن سو بروم؟» 10 سرزنش دشمنانم مرا خرد كرده است، زيرا هر روز با كنايه به من می‌گويند: «پس خدای تو كجاست؟»

11 ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا اميد داشته باش! او را دوباره ستايش كن، زيرا او خدا و نجات دهندهٔ توست!