Genesis 1
داستان آفرينش
1در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد، 2زمين، خالی و بیشكل بود، و روح خدا روی تودههای تاريکِ بخار حركت میكرد. 3خدا فرمود: «روشنايی بشود.» و روشنايی شد. 4خدا روشنايی را پسنديد و آن را از تاريكی جدا ساخت. 5او روشنايی را «روز» و تاريكی را «شب» ناميد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز اول بود. 6سپس خدا فرمود: «تودههای بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقيانوسها در پايين تشكيل گردند.» 7 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:8.
8 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:7-8.
خدا تودههای بخار را از آبهای پايين جدا كرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز دوم بود. 9 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:10.
10 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:9-10.
پس از آن خدا فرمود: «آبهای زير آسمان در يكجا جمع شوند تا خشكی پديد آيد.» و چنين شد. خدا خشكی را «زمين» و اجتماع آبها را «دريا» ناميد و خدا اين را پسنديد. 11 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:12.
12 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:11-12.
سپس خدا فرمود: «انواع نباتات و گياهان دانهدار و درختان ميوهدار در زمين برويند و هر يک، نوع خود را توليد كنند.» همينطور شد و خدا خشنود گرديد. 13شب گذشت و صبح شد. اين، روز سوم بود. 14 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:15.
15 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:14-15.
سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمين را روشن كنند و روز را از شب جدا نمايند و روزها، فصلها و سالها را پديد آورند.» و چنين شد. 16پس خدا دو روشنايی بزرگ ساخت تا بر زمين بتابند: روشنايی بزرگتر برای حكومت بر روز و روشنايی كوچكتر برای حكومت بر شب. او همچنين ستارگان را ساخت. 17خدا آنها را در آسمان قرار داد تا زمين را روشن سازند، 18بر روز و شب حكومت كنند، و روشنايی و تاريكی را از هم جدا نمايند. و خدا خشنود شد. 19شب گذشت و صبح شد. اين، روز چهارم بود. 20سپس خدا فرمود: «آبها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآيند.» 21 ▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse پيدايش 1:22.
22 ▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses پيدايش 1:21-22.
پس خدا حيوانات بزرگ دريايی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفريد. خدا از اين نيز خشنود شد و آنها را بركت داده، فرمود: «موجودات دريايی بارور و زياد شوند و آبها را پُر سازند و پرندگان نيز روی زمين زياد شوند.» 23شب گذشت و صبح شد. اين، روز پنجم بود. 24سپس خدا فرمود: «زمين، انواع جانوران و حيوانات اهلی و وحشی و خزندگان را به وجود آوَرَد.» و چنين شد. 25خدا انواع حيوانات اهلی و وحشی و تمام خزندگان را به وجود آورد، و از كار خود خشنود گرديد. 26سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.» 27پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد 28و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همهٔ حيوانات فرمانروايی كنيد. 29تمام گياهان دانهدار و ميوههای درختان را برای خوراک به شما دادم، 30و همهٔ علفهای سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.» 31آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود.
Copyright information for
PesPCB