1Cor 10 | PesPCB | STEP | ای برادران عزيز، نبايد آنچه را كه در زمانهای گذشته برای قوم ما اتفاق افتاد، از ياد ببريم، هنگامی كه ايشان در بيابان سفر می‌كردند، خدا ابری فرستاد تا پيشاپيش آنان حركت كند و هدايتشان نمايد؛ سپس آنان را به سلامت از دريای سرخ عبور داد.

‎ 1 Corinthians 10

درس عبرت از گذشتگان

1 ای برادران عزيز، نبايد آنچه را كه در زمانهای گذشته برای قوم ما اتفاق افتاد، از ياد ببريم، هنگامی كه ايشان در بيابان سفر می‌كردند، خدا ابری فرستاد تا پيشاپيش آنان حركت كند و هدايتشان نمايد؛ سپس آنان را به سلامت از دريای سرخ عبور داد. 2 در واقع می‌توانيم بگوييم كه ايشان در دريا و در ابر، غسل تعميد گرفتند و با اين كار، نشان دادند كه موسی را پيروی خواهند كرد. 3 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse 1قرنتیان 10:4.} 4 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses 1قرنتیان 10:3-4.}در بيابان، خدا معجزه‌وار برای ايشان نان تدارک می‌ديد. آنان آبی را می‌نوشيدند كه مسيح عطا می‌كرد، زيرا مسيح در واقع همان صخره‌ای بود كه خدا در بيابان از آن برای قوم اسرائيل آب بيرون آورد. 5 اما با وجود تمام اينها، اكثر ايشان مطيع احكام خدا نبودند و خدا نيز آنان را در بيابان از ميان برد.

6 اين درس عبرتی است برای ما، تا مانند آنان، در آرزوی اعمال پليد و شرورانه نباشيم، 7 و همچون آنان به سوی پرستش بتها نرويم. كتاب آسمانی می‌فرمايد كه بنی‌اسرائيل به هنگام پرستش گوسالهٔ طلايی، برای خوردن و نوشيدن نشستند، و برای رقصيدن به پا خاستند. 8 همچنين مانند بعضی از آنان نباشيم كه با زنان ديگران زنا كردند و در همان روز، بيست و سه هزار نفر از ايشان هلاک شدند. 9 صبر و تحمل خداوند را نيز امتحان نكنيم، زيرا عده‌ای از آنان چنين كردند و از نيش مارهای سمی مردند. 10 همچنين مانند برخی از ايشان، از خدا و كارهای او گله و شكايت نكنيم، زيرا در اثر همين كار بود كه خدا فرشتهٔ خود را فرستاد تا نابودشان كند.

11 تمام اتفاقات و بلايايی كه بر سر قوم ما آمد، برای اين نوشته شد كه ما بخوانيم و آن اشتباهات را تكرار نكنيم، تا در اين روزهای آخر كه دنيا به پايان خود نزديک می‌شود، درس عبرتی بگيريم.

12 پس هشيار باشيد و فكر نكنيد كه از ايشان بهتر هستيد! شما نيز ممكن است در دام گناه گرفتار شويد. 13 اما اين را به یاد داشته باشيد كه وسوسه‌هايی كه به سراغ شما می‌آيند، از وسوسه‌هايی كه ديگران دچار آنند، دشوارتر نمی‌باشد. هيچ وسوسه‌ای نيست كه نتوان در مقابل آن ايستادگی كرد. پس در برابر آنها مقاومت كنيد و اطمينان داشته باشيد كه خدا نخواهد گذارد كه بيش از حد توانايی خود وسوسه شويد؛ و به شما قدرت خواهد بخشيد تا بتوانيد در برابر آن تاب بياوريد. اين وعدهٔ خداست و به آن عمل نيز خواهد كرد. او به شما نشان خواهد داد كه چگونه از وسوسه‌ها بگريزيد و در دام آنها نيفتيد.

14 پس ای عزيزان، با هشياری كامل از هرگونه بت‌پرستی دوری كنيد. 15 شما اشخاص دانايی هستيد؛ خودتان قضاوت كنيد كه آنچه می‌گويم درست است يا نه. 16 پياله‌ای كه به هنگام شام خداوند از آن می‌نوشيم و برای آن دعای بركت می‌كنيم، آيا به اين معنی نيست كه هر کس از آن می‌نوشد، در بركات خون مسيح شريک می‌شود؟ و نانی كه قسمت كرده، با هم می‌خوريم، آيا نشان نمی‌دهد كه ما با هم در بركات بدن مسيح شريكيم؟ 17 تعداد ما هر قدر هم كه باشد، همه از همان نان می‌خوريم و نشان می‌دهيم كه همه عضو يک بدن می‌باشيم، يعنی بدن مسيح. 18 قوم يهود را در نظر بگيريد؛ آيا آنانی كه از گوشت قربانی می‌خورند، بوسيلهٔ اين عمل با يكديگر متحد نمی‌شوند؟

19 پس منظورم چيست؟ آيا منظورم اينست كه اين بتها واقعاً خدا هستند؟ و يا اينكه قربانیهایی كه به آنها تقديم می‌شوند، ارزشی دارند؟ 20 به هيچ وجه! منظورم اينست كه كسانی كه برای اين بتها قربانی می‌آورند، در واقع خود را همراه با قربانی‌شان نه به خدا، بلكه به شياطين تقديم می‌كنند، و من نمی‌خواهم كه هيچيک از شما، با خوردن گوشت اين قربانیها، با شياطين شريک شود. 21 شما نمی‌توانيد هم از پيالهٔ سفرهٔ خداوند بنوشيد و هم از پيالهٔ سفرهٔ شيطان؛ هم از نان سفرهٔ خداوند بخوريد و هم از نان سفرهٔ شيطان.

22 می‌خواهيد چه كنيد؟ آيا می‌خواهيد آتش خشم و غضب خداوند را بر ضد خود شعله‌ور سازيد؟ يا می‌خواهيد نشان دهيد كه از او نيرومندتريد؟ 23 شما البته آزاديد كه از گوشت قربانیها بخوريد. خوردن چنين گوشتی برخلاف احكام خدا نيست. اما اين دليل نمی‌شود كه حتماً اين كار را بكنيد. چنين عملی ممكن است مخالف احكام خدا نباشد، اما در ضمن مفيد و صلاح هم نيست. 24 نبايد فقط به فكر خودتان باشيد؛ به فكر ديگران هم باشيد و نفع ديگران را نيز در نظر بگيريد.

25 پس می‌توانيد به اين صورت عمل كنيد: هر گوشتی را كه در بازار می‌فروشند، بخريد و بخوريد، و نپرسيد كه گوشت قربانی بتهاست يا نه، تا وجدانتان ناراحت نشود. 26 زيرا همانطور كه كتاب آسمانی می‌گويد: «جهان و هر چه در آنست، از آن خداوند است.»

27 اگر شخصی بت‌پرست، شما را به صرف خوراک دعوت كند، در صورت تمايل می‌توانيد دعوتش را بپذيريد. آنگاه از هر چه كه در سفره است بخوريد و چيزی هم نپرسيد. به اين ترتيب وجدانتان راحت خواهد بود چون نمی‌دانيد كه گوشت قربانی است يا نه. 28 اما اگر كسی به شما بگويد كه اين گوشت قربانی است، در آن صورت به خاطر آن كسی كه گفته است و به خاطر وجدان حساس او، از آن گوشت نخوريد. 29 در اين مورد احساس او مهم است، نه احساس شما.

اما شما ممكن است بپرسيد: «چرا من بايد به خاطر فكر و احساس ديگران، در قيد و بند باشم؟ 30 من خدا را شكر می‌كنم و خوراكم را با خوشی می‌خورم. چرا بايد ديگری مانع خوشی من گردد، آن هم به اين دليل كه تصور می‌كند من در اشتباهم؟» 31 جواب سؤال شما اينست: كارهای شما، حتی خوردن و نوشيدنتان، همه بايد برای جلال و بزرگی خدا باشد. 32 پس مواظب باشيد كه برای كسی سنگ لغزش نشويد، نه برای يهوديان، نه برای غيريهوديان، نه برای مسيحيان. 33 من نيز به همين روش عمل می‌كنم و می‌كوشم در هر كاری همه را راضی سازم. پس آنچه را كه دوست دارم، و يا به نفع خودم می‌باشد، انجام نمی‌دهم، بلكه كاری را می‌كنم كه به نفع ديگران است تا ايشان نجات يابند.