‏ Isaiah 48

Yr Arglwydd yn cywiro ei bobl

1Gwrandwch ar hyn, bobl Jacob –
chi sy'n cael eich galw wrth yr enw ‛Israel‛
ac yn ddisgynyddion i Jwda;
sy'n tyngu i enw'r Arglwydd
ac yn galw ar Dduw Israel –
ond heb fod yn ddidwyll wrth wneud hynny.
2(Maen nhw'n galw eu hunain yn ‛bobl y ddinas sanctaidd‛,
ac yn honni pwyso ar Dduw Israel,
sef yr Arglwydd holl-bwerus):
3“Dw i wedi sôn ers talwm am y pethau fyddai'n digwydd;
dwedais yn glir i bawb glywed.
Yna'n sydyn gweithredais, a dyma nhw'n digwydd.
4Ro'n i'n gwybod mor benstiff wyt ti –
mae gewynnau dy wddf fel haearn
a dy dalcen yn galed fel pres.
5Dyna pam wnes i roi gwybod i ti'n bell yn ôl,
a dweud yn glir cyn i ddim ddigwydd –
rhag i ti ddweud, ‘Fy eilun-dduw wnaeth hyn,
fy eilun a'm delw metel wnaeth ei drefnu.’
6Ti wedi clywed hyn i gyd; edrych,
pam wnei di ddim cydnabod y peth?
A nawr dw i'n mynd i ddweud pethau newydd,
pethau cudd allet ti ddim eu gwybod o'r blaen
7pethau newydd sbon, ddim o'r gorffennol.
Dwyt ti ddim wedi clywed hyn cyn heddiw,
rhag i ti ddweud, ‘Ro'n i'n gwybod hynny!’
8Dwyt ti ddim wedi clywed, dwyt ti ddim yn gwybod;
allet ti ddim bod wedi clywed hyn o'r blaen.
Er fy mod i'n gwybod dy fod ti'n twyllo
ac yn cael dy alw'n rebel ers i ti gael dy eni,
9dw i wedi atal fy llid er mwyn cadw fy enw da
a bod yn amyneddgar er mwyn i mi gael fy moli;
dw i wedi ymatal rhag dy ddinistrio di.
10Edrych, dw i wedi dy buro di, ond nid fel arian;
dw i wedi dy brofi di yn ffwrnais dioddefaint.
11Er fy mwyn fy hun yn unig dw i'n gwneud hyn –
Pam dylai fy enw da gael ei halogi?
Dw i ddim yn rhannu fy ysblander gyda neb arall!

Rhyddhau Israel

12Gwrandwch arna i, bobl Jacob,
ac Israel, y rhai dw i wedi eu galw:
Fi ydy e – fi ydy'r cyntaf,
a fi ydy'r olaf hefyd.
13Gosodais sylfeini'r ddaear gyda'm dwylo fy hun,
a lledu'r awyr gyda'm llaw dde.
Dw i'n eu galw nhw,
ac maen nhw'n sefyll gyda'i gilydd.
14‘Dewch at eich gilydd i gyd, a gwrando!
Pa un o'ch duwiau ddwedodd am y pethau yma? –
y bydd ffrind
48:14 ffrind Cyfeiriad at Cyrus (gw. 44:28; 45:1).
yr Arglwydd
yn cyflawni ei fwriad yn erbyn Babilon,
ac yn defnyddio'i holl nerth yn erbyn pobl Caldea
48:14,20 Caldea Hen enw ar wlad Babilon
.’
15Fi ddwedodd! Fi alwodd e.
Fi ddaeth ag e allan, a bydd yn llwyddo.
16Dewch ata i yma i glywed hyn:
‘Dw i ddim wedi siarad yn gyfrinachol erioed;
a pan mae'n digwydd dw i yna.’”
Felly nawr mae fy Meistr, sef yr Arglwydd,
wedi fy anfon i gyda'i ysbryd.

17Dyma mae'r Arglwydd sy'n dy ollwng yn rhydd yn ei ddweud – Un Sanctaidd Israel:

“Fi ydy'r Arglwydd dy Dduw,
sy'n dy ddysgu di er dy les,
ac yn dy arwain di ar hyd y ffordd y dylet ti fynd.
18O na fyddet ti wedi gwrando ar fy ngorchmynion!
Byddai dy heddwch yn llifo fel afon,
a dy gyfiawnder fel tonnau'r môr.
19Byddai gen ti ddisgynyddion fel y tywod,
a plant mor niferus â'r gronynnau o dywod.
Fyddai eu henw nhw ddim wedi ei dorri i ffwrdd
a'i ddileu o'm gŵydd i.
20Ewch allan ar frys o Babilon!
Dianc oddi wrth bobl Caldea!
Dwedwch beth sy'n digwydd a gweiddi'n llawen.
Cyhoeddwch y peth!
Anfonwch y neges i ben draw'r byd!
Dwedwch: ‘Mae'r Arglwydd wedi gollwng
ei was Jacob yn rhydd!
21Wnaethon nhw ddim profi syched,
er iddo eu harwain nhw drwy'r anialwch.
Gwnaeth i ddŵr lifo o'r graig iddyn nhw;
holltodd y graig a dyma ddŵr yn tasgu allan.’

22Does dim heddwch i bobl ddrwg.” c


—yr Arglwydd sy'n dweud hyn.
Copyright information for CYM
The selected Bible will not be clickable as it does not support the Vocabulary feature. The vocabulary is available by hovering over the verse number.